Στα λίγα λόγια του προλόγου θα ήθελα να επισημάνω ότι η περασμένη αγωνιστική σεζόν άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της οικονομικής και όχι μόνο πτώσης σε όλα τα τμήματα του Ιστορικού.
Στο ποδόσφαιρο μια χρονιά όπως όλες οι άλλες, δηλαδή αγωνία και προσμονή για ένα καλύτερο αύριο χωρίς επιτυχίες στους αγωνιστικούς χώρους(σίγουρα η παραμονή στην κατηγορία δεν μπορεί να σταθεί ως επιτυχία) και ένα αβέβαιο μέλλον.
Στο πόλο των γυναικών έχουμε μια ομάδα που δεν είναι ομάδα. Αφημένη από τους "επιφανείς" παράγοντες πελαγοδρομεί δίνοντας κατά περιπτώσεις οικτρό θέαμα. Σώθηκε την τελευταία αγωνιστική και θα "φυτοζωεί" ώσπου να πέσει του χρόνου.
Στο πόλο των ανδρών φέτος γίναμε μάρτυρες πολύ άσχημων εκπλήξεων. Χαμένα παιχνίδια "προειδοποίηση" στους ιθύνοντες, χαμένοι στόχοι, ήττες από σαφώς υποδεέστερους αντιπάλους δεν μπορούν να μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα. Αλλαγές πολλές επιβάλλεται να γίνουν.
Στο βόλεϊ των ανδρών τα πήγαμε πολύ καλά μαχόμενοι ως το τέλος για άνοδο στην Α2. Ο στόχος μπορεί να μην εκπληρώθηκε αλλά τα συγχαρητήρια πρέπει να δοθούν σε όλους αυτούς που ήταν κοντά σε αυτό το τμήμα της ομάδας μας.
Στο βόλεϊ των γυναικών γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι η φετινή χρονιά θα ήταν μεταβατική. Θα ήθελα όμως ο σύλλογος να είχε σταθεί αντάξιος του προπονητή μας, μιας εμβληματικής για το ελληνικό βόλεϊ προσωπικότητας που λάμπρυνε με την εν γένει παρουσία του όλους εμάς(τους πολύ λίγους) που ακολουθήσαμε και φέτος την ομάδα.
Στο μπάσκετ των κορασίδων δεν είχαμε καλή ομάδα, τουλάχιστον όχι αντάξια του ονόματος του Πανιωνίου. Μπορούσαμε να είχαμε πάει καλύτερα. Δεν έγινε. Δεν πειράζει, συνεχίζουμε.
Στο μπάσκετ των νεανίδων σε μια "ταραγμένη" χρονιά που σημαδεύτηκε από την (για μια ακόμη φορά θα πω πως δεν ήταν αναγκαία) αλλαγή του προπονητή και όσα αυτή η αλλαγή επέφερε, η ομάδα έφτασε μετά από ένα τρομερό σε εξέλιξη παιχνίδι με τον κύριο ανταγωνιστή της στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα όπου δεν κατάφερε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων που της είχαν "επιβάλλει" οι διοικούντες της. Μας χάρισε όμορφα παιχνίδια και ελπίζω να συνεχίζει να μας χαρίζει κι άλλα για πολλά χρόνια ακόμη.
Στο μπάσκετ των γυναικών θα έπρεπε να αφιερώσω αρκετές αράδες απαριθμώντας τις "αστοχίες" που έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια της περασμένης περιόδου, αλλαγή προπονητή(αλήθεια, έγινε για να πάρουμε το πρωτάθλημα;) αλλαγές αθλητριών(κωμικές δηλώσεις μιας εξ αυτών). Μην σας γελά η πέμπτη θέση που κατέλαβε η ομάδα. Σε ένα απίστευτα γελοίο πρωτάθλημα(απλήρωτες παίκτριες, ανίκανοι έως επικίνδυνοι παράγοντες, απουσία φίλαθλου κοινού) τις πρώτες θέσεις τις καταλαμβάνουν πάντοτε αυτές οι ομάδες που μας κάνουν να γελάμε καλύτερα...
Ά, να μην ξεχάσω και την τρίτη θέση στο final four (τι πομπώδης τίτλος!) του κυπέλλου.Τρομερή επιτυχία, θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ομάδας...
Στο μπάσκετ των ανδρών άλλα περιμέναμε και άλλα βρήκαμε. Η ομάδα "εντεταγμένη" στο γενικό κλίμα ασάφειας και οικονομικής ανέχειας μπόρεσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και μάλιστα άμεσα(οικονομικές κι άλλες) αλλά δεν μπόρεσαν οι παίκτες να δείξουν αυτό που πραγματικά αξίζουν. Υπάρχει όμως ένα πολύ καλό προπονητικό τιμ και εχέγγυα από την διοίκηση ότι θα πάμε ολοένα και καλύτερα. Θα είμαστε δίπλα τους.
Επιτυχίες είχαμε και στα μικρότερα τμήματα μπάσκετ(παίδων, εφήβων)
Δεοντολογώντας θα ήθελα να προσθέσω πως ο σύλλογος μας αξίζει της προσοχής μας.
Όσο κι αν μας στεναχωρούν οι επιλογές των διοικούντων των τμημάτων(ορισμένοι εκ των οποίων δεν είναι και Πανιώνιοι, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση) οφείλουμε να σταθούμε αρωγοί στην προσπάθειά τους. Αρκεί αυτή η προσπάθεια να διακατέχεται από δίψα για σωστή οργάνωση (οι επιτυχίες θα έρθουν, να είστε σίγουροι) και όχι μονομερή επιθυμία προσωπικής προβολής.
Θα τα ξαναπούμε την επόμενη σεζόν, 2011-2012.
Πάντοτε δίπλα στον Ιστορικό μας Πανιώνιο!
Καλό καλοκαίρι σε όλους!
Print 
PDF
